Mnisi

Po przyjęciu chrześcijaństwa, browarnictwo stało się wyłączną domeną mnichów. Po raz pierwszy w historii, za produkcję piwa zaczęli odpowiadać mężczyźni, a nie jak to było wcześniej- kobiety (w kulturach starożytnych kobiety miały prawo własności do naczyń służących do warzenia piwa). Z początku średniowieczni mnisi produkowali piwo na własne potrzeby, ponieważ przepisy dotyczące postu nie obejmowały piwa, które stanowiło bogate w witaminy i składniki mineralne uzupełnienie ubogiej diety. Potem, wraz z rozwojem technologii, klasztory zaczęły udoskonalać receptury i produkować piwo na szerszą skalę, często gromadząc dzięki temu spore bogactwa. W przyklasztornych browarach warzono trzy rodzaje piwa: Prima Melior ze słodu jęczmiennego, Cervisia z dodatkiem słodu owsianego i Tertio, które jako najsłabsze serwowano pielgrzymom. Z IX wieku pochodzi pierwsze, uchwalone przez Karola Wielkiego, prawo regulujące sprzedaż i produkcje piwa. Według niego do wytwarzania piwa można było używać jedynie najlepszych gatunków zbóż, a nad jego produkcją mieli czuwać wysoko wykwalifikowani fachowcy.